Daha önce hiç kimsenin ağzından bir golü bu kadar güzel anlattığını dinlememiştim ve de hiçbiryerde okumamıştım. Eğer bu golün hikayesi anlatılacaksa birebir onun sözleri ile anlatmayı uygun gördüm. İşte onun sözleriyle ağları yırtan golün hikayesi.
Nuri bana bir pas uzatmıştı, sol açığa hızla deplase oldum. Osman hızla üzerime gelmişti, onu atlatmak zor olmadı. Aut çizgisinin üzerine kadar düşmüştüm, neredeyse top bu çizgiyi geçecekti.
Sol ayağımı çizgiye dayadım ve topu önüme kepçeledim. En büyük korkum Naci idi, Naci ekseri (genellikle) bu pozisyonlarda çift ayağıyla yatarak topu dışarı atardı. Sert, cüsseli ve hareketli rakibimin beni yere yıkması bir anlık meseleydi. Fakat ondan bir müdahale görmedim, ferahlamıştım.
Evet önümde seken topa çok dar bir zaviye (açı) içinde vurmak mecburiyetindeydim. Bu bir an meselesiydi. Ekseri goller bu andan faydalanılarak atılır. Bu söylediğim kısa zaman içerisinde kafamı kaldırdım ve kale içinde bir noktaya bütün kuvvetimle vurdum. Özcan zaviyeyi kapatmıştı. Buna rağmen ayağımdan fırlayan top Fenerbahçe kalesine hızla yöneldi. İtimat edin topun baktığım noktadan dışarı çıktığını sonradan öğrendim. Arkadaşlarımın kucağındaydım. Tribünlerden Galatasaray, Cimbombom sesleri geliyordu. Halbuki bundan evvel hakem de dahil golü hiç kimse farketmemişti.
Metin Oktay
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder