2 Ekim 2009 Cuma

Eye of the Tiger



Cold Play, mehter marşı, Şampiyonlar Ligi müziği derken bir gerçek daha çıktı ortaya Sheriff maçı sonrası. Fenerbahçe maçlardan önce Daum'un deyimiyle Rocky Balboa serisinin film müziklerini dinliyormuş.

Sheriff maçı da dahil oynadığı maçlarının neredeyse tamamında dayak yiyip arada çıkarttıkları bir iki kroşe ila maçı aldıkları düşünülürse dinlenilen müziğin etkisi net bir biçimde ortaya çıkıyor. Mübalağa ediyoruz tabi maç boyunca dayak yemiyor Fenerbahçe ama efektif oynamak adına maçın bazı bölümlerinde inanılmaz pasif oynuyor.

Aslında bu pasif görünüm idare etmek anlamında da geçerli. Ne zaman aksiyon alması gerekirse alıyor. Önceki maçlara bakacak olursak genelde berabere girilen maçlarda oyunun son 10 dakikalarını çok iyi oynadıkları maçlar hatırlayacaksınız. Biraz daha geriye gidip Daum ile beraber geçen üç sezonda da bu tip maçlar görmek mümkün.

Sheriff maçında en büyük sıkıntı kanatlardaydı. Gökhan'ın olmaması ile sağ kanat baştan beklenen performansın altında kaldı. Sol kanatta ise durum daha vahim çünkü bu kanatta görev alabilecek savunma ve hücum aksiyonlarını yönetecek dört opsiyondan sadece Vederson formda.

Sezon başında Fenerbahçe'nin en güçlü tarafı olarak değerlendirdiğim kanatlar Fenerbahçe'nin zaafı olma yolunda ilerliyor. Üstelik bu kadar çok opsiyon olmasına rağmen.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder