Ömer Üründül'ü beğenmeyen futbolseverlerden biri de benimdir. Alan daraltan yorumları futbolseverleri de daraltır. Ama nadir güzel yorumlarından biridir belki de G.Afrika'nın maçın son anlarında kaleciden gelen uzun topla sanırım Mphela'nın birebir kaldığı ve direkten dönen gol vuruşu için Meksika defansının bu dağınıklığına anlam veremediğini belirten ifadeleri.
İş çıkışı ikinci yarısına yetişebildiğim mücadelede heyecan vardı ama kalite yerlerdeydi. G.Afrika kapanıp uzun toplarla atlet oyuncularını buluşturuyor, Meksika ise pozisyon yaratamayan kısır bir döngü içerisinde topla oynamaya çalışıyordu. Giovani Dos Santos tek adamdı göze batan onca oyuncu arasında. Ama Meksika 86'dan bu yana her geçen Dünya Kupası'nda daha zayıf bir Meksika izliyoruz. Moshoeu'dan beri de G.Afrika'nın heyecan vermediğini söylemek mümkün.
Maç içerisinde ise iki güzellik öne çıktı, biri Tshabalala'nın yaradana sığınarak vurup attığı gol, diğeri ise 37'lik Meksikalı Blanco'yu bir Dünya Kupası'nda daha görmekti. İlk kez onu 98 Fransa'da izlemiştim ki aradan geçen 12 yılda üçüncü kez Dünya Kupası'na gelerek kendini hatırlattı.
Vuvuzuela'ya da başlangıç maçı olması nedeniyle bu yazıda değinelim. Maçı izlerken binlerce arı kovanının bir stadyuma bırakılmış olduğu hissi veren bu meret bir süre sonra kabak tadı veriyor. Geriye kalan 62 maçta da bunu dinleyemek zorunda kalmak ızdırap verici.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder