Büyük İş Yaptı Galatasaray

Yiğidi öldür hakkını yeme demişler. Benim Fenerbahçe'li olduğumu herkes biliyor ama dün Galatasaray Basketbol takımının ortaya koyduğu performanstan sonra rakibimi kıskandığımı söylemeden edemeyeceğim. Bu yıl Euroleague başlarken herkes Efes ve Fenerbahçe Ülker'den birinin final four'a gitmesini beklerken, Galatasaray içinse son 16'ya kalsın yeter görüşü hakimdi.

Galatasaray şu anda bu üç takım arasında belki de tek çeyrek final adayı, çok küçük bir ihtimalle Fenerbahçe de gidebilir. Ama benim sorunum ne Galatasaray'ın, ne de Fenerbahçe'nin tur atlaması değil, sahada ortaya konulan mücadele. Yıllardır Fenerbahçe Ülker çok iyi bir performans sergiledi hep. Sahada savaşan ve savaşırken başarıya yürüyen takım bu sene ortalıkta yok malesef. Ve yıllardır Fenerbahçe Ülker'de gördüğüm bu ruh şimdi Galatasaray'da var. Başarıya olan açlık ve motivasyon o kadar üst seviyedeki, bu durum oyuncu kişilikleri ile birleşince CSKA gibi bir yenilmez armada dahi boyun eğmek zorunda kaldı rakibine. Galatasaray nereye kadar gider, ne yapar önemli değil, önemli olan taraftarının bu mücadeleyi sahada görüyor olması.

Fenerbahçe Ülker açısından da sorun burada, taraftarın aynı mücadele ruhunu ve takım birliğini görememesi. Birkaç isim dışında bu hissiyatı sahaya yansıtabilen yok malesef. Geçen sene son sekize kalamamasına rağmen ortaya konulan mücadeleyi kimse unutmadı ve kimse takımı eleştirmedi. Ama bu yıl o takımın yerinde yeller esiyor.

Ben Oktay Mahmudi'yi hep çok beğenmişimdir bir koç olarak. Ve onun liderliğinde Galatasaray'ın oyun karakterinin gelişimini kıskanarak izliyorum. Çok iyi yoldalar. Fenerbahçe Ülker açısındansa şampiyon olsa dahi kayıp bir sezon benim gözümde zira takım bir önceki yıla göre geriye gidiyor. Ve bu geriye gidişin final four'un Türkiye'de düzenlendiği bir yılda olması, üstüne üstlük daha yıllar önce hedef konulan yoldan geriye dönülmesi benim gibi pek çok Fenerbahçe taraftarını fazlasıyla kızdırıyor.