Belki de Fenerbahçe için bu noktada asıl hedef Türkiye Kupası olmalı. Ligde her ne kadar play off mücadelesinde puan farkı yarıya da inecek olsa bugün gelinen noktada Türkiye Kupası'nı hem de Trabzonspor ve Galatasaray'ın elendiği bir ortamda kaldırma şansı az değil Fenerbahçe açısından.
Dün Samsunspor maçı gösterdi ki Fenerbahçe finale kadar yürüyebilir. Finale çıktığı noktada ise o malum neredeyse 30 yılı bulan yarım insan ömrü boyunca kazanamadığı kupa hasretinin psikolojik etkisini minimize edebilirse "İlahi Adalet" tecelli eder bu yıl. Bu kadar mental açıdan yorucu bir lig maratonunda Fenerbahçe'nin Şampiyonlar Ligi biletini alabilmesi ve üzerine yıllardır kazanamadığı Türkiye Kupası'nı kaldırması da aslında yıllarca dillere destan olacak bir hikaye yaratır 3 Temmuz sonrası.
Aykut Kocaman önderliğinde sezona onur mücadelesi vereceğiz diye başlayan bir takımın bu başarı çizgisini yakalamasını istiyorum ben Süper Lig'i önde göğüslemektense. Bana göre Süper Lig'de verebileceği en iyi mücadeleyi verdi bu takım. Ve yine sezon başında sahaya çıkarken heykeli dikilecek kadro diye tanımladığı 2011-2012 Fenerbahçe Futbol Takımı idari ve futbolcu kadrosu için Türkiye Kupası'nı kaldırabilme ihtimali, hem bir camiayı bu yıl fazlasıyla mutlu edecek, hem de ortaya konulan onur mücadelesini fazlasıyla güzel bir ödülle taçlandıracak bir son gibi duruyor.
Eğer yıllar sonra bugünleri andığımızda bu senaryonun gerçekleştiğini görebilirsek, bu nesiller boyu anlatılacak bir hikayedir Fenerbahçe için. Ve sezon başından beri aklımda olan en akılcı hedef.
Güzel yazı tebrikler
YanıtlaSil